Κάτω από έναν απέραντο, άστριο νυχτερινό ουρανό, η πανσέληνος ρίχνει ένα ασημένιο φως που αντανακλά απαλά στον ήρεμο ποταμό. Δύο ψαράδες στέκονται ήσυχα στην όχθη, τα σχήματά τους μοιάζουν σχεδόν με σιλουέτες πάνω στο φωτεινό νερό, οι γραμμές ψαρέματος βυθίζονται απαλά στην λαμπερή επιφάνεια. Δεξιά, ένα επιβλητικό κάστρο υψώνεται πάνω σε έναν βραχώδη γκρεμό, ο ψηλός πύργος του φτάνει στον σκοτεινό ουρανό, προσθέτοντας μια μυστηριώδη, σχεδόν μεσαιωνική ατμόσφαιρα στη σκηνή. Ελαφρές νεφώσεις περνούν αργά μπροστά από το φεγγάρι, ενισχύοντας την αιθέρια ποιότητα του φεγγαρόφωτος που λούζει το τοπίο με απαλά, υποτονικά χρώματα.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί επιδέξια το σκληρό φως και τη σκιά, αντιπαραβάλλοντας τη μαλακή λάμψη του φεγγαριού και του νερού με τις βαθείς σκιές των δέντρων και των βραχωδών ακτών που το περιβάλλουν. Η σύνθεση οδηγεί φυσικά το βλέμμα από τους ψαράδες στο προσκήνιο κατά μήκος του ποταμού προς τον απώτερο ορίζοντα, διακοσμημένο με πανιά και σιλουέτες κτιρίων. Η παλέτα κυριαρχείται από βαθιά μπλε, γκρι και σβησμένες πράσινες αποχρώσεις, προκαλώντας μια ήρεμη αλλά ελαφρώς μελαγχολική αίσθηση. Αυτή η νυχτερινή σκηνή προσκαλεί τον θεατή να σταματήσει, να ακούσει τους ήσυχους ήχους της φύσης και να βυθιστεί στη γαλήνια μοναξιά του ψαρέματος υπό το φως του φεγγαριού, μια διαχρονική στιγμή ανάμεσα στην πραγματικότητα και το όνειρο.