Yıldızsız geniş bir gece göğü altında, dolunay sakin nehir üzerinde gümüşi bir parıltı yayıyor. İki balıkçı nehir kıyısında sessizce duruyor, figürleri parlak suya karşı neredeyse silüet halinde, olta ipleri nazikçe parıldayan yüzeye sarkıyor. Sağda, yüksek bir kuleye sahip görkemli bir kale kayalık bir uçurumun üzerinde yükseliyor ve sahneye gizemli, neredeyse ortaçağ havası katıyor. Bulutlar ayın önünden yavaşça geçerken, ay ışığının manzarayı yumuşak, sönük tonlarda yıkadığı eterik kalitesini artırıyor.

Sanatçı, ay ve suyun yumuşak parlaklığını çevredeki ağaçların ve kayalıkların derin gölgeleriyle ustaca kontrastlayarak ışık ve gölgeyi ustaca kullanıyor. Kompozisyon, izleyicinin dikkatini ön plandaki balıkçılardan nehrin karşısına, uzaklarda yelkenler ve binaların silüetlerine doğru doğal olarak yönlendiriyor. Renk paleti derin mavi, gri ve mat yeşillerle hakim olup, sakin ama hafifçe hüzünlü bir atmosfer yaratıyor. Bu gece sahnesi, izleyiciyi durup doğanın yumuşak seslerini dinlemeye ve ay ışığında balık tutmanın huzurlu yalnızlığına dalmaya davet ediyor; gerçeklik ile rüya arasında zamanın dışındaki bir an.