Η απεικόνιση παρουσιάζεται με αίσθηση σιωπηλής αξιοπρέπειας, το βλέμμα της είναι άμεσο και ακλόνητο. Η μαεστρική χρήση του φωτός και της σκιάς από τον καλλιτέχνη δημιουργεί βάθος, τονίζοντας τα χαρακτηριστικά της καθήμενης και τις πολυτελείς υφές της ενδυμασίας της. Τα χέρια της είναι απαλά ενωμένα, το ένα κρατάει αυτό που φαίνεται να είναι βεντάλια, μια λεπτή λεπτομέρεια που προσθέτει στην αφήγηση του πορτρέτου. Η σύνθεση είναι κλασική, κατευθύνοντας το βλέμμα του θεατή κατευθείαν στο πρόσωπο του μοντέλου και μεταφέροντας μια αίσθηση διαχρονικής κομψότητας.

Η χρωματική παλέτα κυριαρχείται από πλούσιους, σκούρους τόνους, ιδιαίτερα στα ρούχα και στο φόντο, που χρησιμεύουν για να τονίσουν την επιδερμίδα του μοντέλου και τα απαλά λευκά του βολανένιου γιακά της. Οι πινελιές μοβ στην ρόμπα και τα λεπτά χρυσά κοσμήματα προσφέρουν μια πινελιά ζωντάνιας, αποτρέποντας την εμφάνιση ενός ζοφερού πορτρέτου. Αυτός ο πίνακας ανακαλεί το μεγαλείο μιας περασμένης εποχής, μια στιγμή που καταγράφηκε στον χρόνο όπου η τυπικότητα και η χάρη εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα. Νιώθω να έλκομαι στον σιωπηλό κόσμο του μοντέλου, αναρωτιέμαι για τη ζωή της και τις ιστορίες που κρύβει μέσα της.