Αυτή η ζωγραφιά απαθανατίζει μια ήσυχη στιγμή στην όχθη ενός ποταμού, όπου οι απαλοί χρυσοί τόνοι υποδηλώνουν το σβήσιμο του φωτός στο λυκόφως. Ένας μοναχικός ψαράς κάθεται υπομονετικά σε μια μικρή βάρκα κοντά στην όχθη, περιβαλλόμενος από τα δέντρα των οποίων τα φύλλα και τα κλαδιά είναι ελαφρώς θολά – καλώντας τον θεατή να νιώσει τη γαλήνη της σκηνής. Οι πινελιές είναι χαλαρές και εκφραστικές, δημιουργώντας μια ελαφρώς ομιχλώδη, ατμοσφαιρική αίσθηση που προκαλεί ηρεμία και στοχασμό.

Η σύνθεση ισορροπεί το βάρος της σκοτεινής φυλλωσιάς στα αριστερά με την απέραντη γαλήνη του ποταμού στα δεξιά, κάτω από έναν ουρανό με χλωμό μπλε και ζεστά σύννεφα. Η γήινη παλέτα — κυριαρχούν οι υποτονικοί πράσινοι, καφέ και απαλές μπλε αποχρώσεις — θυμίζει τη φυσική ησυχία της αγροτικής ζωής και το διαχρονικό τελετουργικό της αλιείας. Υπάρχει μια αισθητή αίσθηση ηρεμίας, σαν να παγώνει ο χρόνος σε αυτό το ποιμενικό τοπίο, σχεδόν ακούγοντας το ψίθυρο του νερού και το θρόισμα των φύλλων στον βραδινό άνεμο.