Dit schilderij vangt een rustig moment aan de oever van een rivier, waar zachte gouden tinten het vervagende licht van de schemering suggereren. Een eenzame visser zit geduldig in een kleine boot vlak bij de oever, omringd door de zachte omarming van bomen waarvan de bladeren en takken vaag zijn weergegeven – uitnodigend om de rust van de scène te voelen. Het penseelwerk is los en expressief, met streken die een lichte, mistige sfeer creëren die een vredige en contemplatieve stemming oproept.

De compositie balanceert het gewicht van het donkere gebladerte aan de linkerkant met de uitgestrekte kalmte van de rivier aan de rechterkant, onder een hemel met vlekken van bleekblauw en warme wolken. Het aardse kleurenpalet — gedomineerd door gedempte groentinten, bruinen en zachte blauwtinten — roept de natuurlijke stilte van het plattelandsleven en het tijdloze ritueel van vissen op. Er is een tastbaar gevoel van stilte, alsof de tijd zelf stilstaat in dit pastorale landschap, waarbij men bijna het gefluister van het water en het geritsel van bladeren in de avondbries kan horen.