Αυτή η εξαιρετική ζωγραφιά αιχμαλωτίζει την κομψή παρουσία δύο γυναικών, δημιουργημένη με μία λεπτή αλλά σταθερή γραμμή. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μαλακές αλλά ακριβείς γραμμές που ρέουν με χάρη, οριοθετώντας τις λεπτές μορφές των γυναικών και τις πτυχώσεις των ενδυμάτων τους με αίσθημα απαλής κίνησης. Και τα δύο πρόσωπα έχουν αποδοθεί σε προφίλ, ενώ η στάση και η κλίση των κεφαλών τους υποδηλώνουν ήρεμη οικειότητα ή σιωπηλή περισυλλογή. Η χρήση διακριτικής σκίασης προσδίδει βάθος και χαρακτήρα χωρίς να υπερφορτώνει την απλότητα της σύνθεσης. Τα καπέλα που φορούν προσθέτουν έναν αέρα μόδας των αρχών του 20ού αιώνα, αγκυροβολώντας τη σκηνή σε μια εκλεπτυσμένη αισθητική της εποχής. Η χρωματική παλέτα είναι μινιμαλιστική—κυρίως ζεστοί τόνοι σε σέπια και μαύρο—δίνοντας στο έργο ζεστασιά και νοσταλγική γοητεία. Το ελαφρύ σκίτσο μοιάζει σχεδόν με μια στιγμιαία ματιά σε μια ιδιωτική στιγμή, ζωντανεύοντας τη φαντασία του θεατή να ακούσει ψιθύρους και απαλή υφή υφασμάτων. Το απλό φόντο διασφαλίζει ότι η προσοχή παραμένει εξ ολοκλήρου στην άνεση και τη σιωπηλή ιστορία που φαίνεται να μοιράζονται.