In deze levendige stilleven spuiten vibrerende gele bloemen uit een charmante vaas, hun vrolijke bloemblaadjes trekken de aandacht van de kijker met uitbundige vreugde. De zachte witte en groene tinten van de vaas complementeren perfect de heldere bloemen, terwijl een rustieke bruine koffiepot en een blauw geschilderd bord de compositie verankeren en diepte toevoegen. Deze scène is een ode aan de dagelijkse schoonheid, die de eenvoud van het leven viert door middel van kunst. De appels, zowel rood als groen, liggen zachtjes op de tafel, en nodigen je uit om je hand uit te steken en van hun zoetheid te genieten.

De penseelstreken zijn dynamisch maar delicate, doordrenkt met een gevoel van ritme dat een zachte bries oproept die door de kamer danst. Van Gogh’s specifieke techniek —lagen van verf creëren om textuur te maken— geeft de bloemen een tactiele kwaliteit, bijna alsof je ze rechtstreeks van het canvas zou kunnen plukken. Dit schilderij weerkaatst warmte en nostalgie, het legt een intiem moment van het gezinsleven vast, typisch voor die tijd, terwijl het ook weer klinkt met de opkomende focus van de impressionistische beweging op licht en kleur boven vorm.