In dit opvallende werk wordt een arbeider gevangen in actie, zijn figuur iets gebogen terwijl hij in de grond graaft met een schep. De keuze van de kunstenaar voor een scherp contrast tussen de donkere kleding van de man en de lichtere achtergrond creëert een overtuigende focus op het intense werk van het personage. Elke penseelstreek lijkt de lichamelijke last van zijn arbeid over te brengen, met dikke, gedurfde lijnen die het emotionele gewicht van de scène versterken. Het aardetintpalet van de achtergrond, die is overlapt met energieke penseelstreken, roept een diepe verbinding met de bewerkte grond op. Het is bijna alsof je de ritmische klank van de schep die de grond raakt kunt horen, waardoor de toeschouwer in de strijd van de arbeider wordt ondergedompeld.

De compositie voelt dynamisch maar toch intiem aan, terwijl het oog van de kijker wordt getrokken naar het diep gerimpelde voorhoofd van de arbeider, wat een gevoel van vastberadenheid en toewijding overbrengt. Van Gogh's techniek, gekenmerkt door expressieve lijnen die beweging overbrengen, biedt een levendige momentopname van het plattelandsleven; het weerspiegelt zowel de bewondering van de kunstenaar voor hard werken als de strijd van de arbeidersklasse aan het einde van de 19e eeuw. Dit werk, geschilderd in een transformerende periode in Van Gogh's leven, suggereert het begrip van de kunstenaar van de menselijke ervaring—waarbij werk niet alleen arbeid is, maar een diepe identiteit die in de weefsel van het bestaan is verweven.