In dit levendige portret zit een jonge man vol vertrouwen, zijn blik ontmoet die van de toeschouwer en straalt een gevoel van rust en nieuwsgierigheid uit. Van Gogh's kleurgebruik is opvallend, met rijke blauwtinten en groene tinten die contrasteren tegen een draaiende, textuurrijke achtergrond. De kleding van het onderwerp is afgebeeld met expressieve penseelstreken, die slijtage en textuur aanbrengen. Men kan niet om de fijne details in het gezichtshaar van het onderwerp en de zachte boog van zijn lippen heen, wat een vriendelijkheid suggereert die uitnodigt tot verbinding.

Wat echt fascinerend is, is de interactie tussen licht en schaduw op het gezicht van de jonge man, die diepte en leven toevoegt. De warme, gedempte tinten van zijn huid contrasteren prachtig met de levendigheid van de achtergrond, waardoor een gevoel van warmte en intimiteit ontstaat. Historisch weerspiegelt dit stuk Van Gogh's fascinatie voor kleur en persoonlijkheid, wat zijn begrip van emotionele expressie door kunst aantoont. Het schilderij komt niet alleen naar voren als een portret van een man, maar ook als een resonantie van de gepassioneerde betrokkenheid van de kunstenaar bij het leven en vriendschap, die warmte en complexiteit uitstralen.