In dit fascinerende werk wordt de kijker onmiddellijk getransporteerd naar een rustige zeelandschap, waar een zachte lichtspel danst op het wateroppervlak. De kunstenaar heeft een warme beige achtergrond gekozen, wat een perfect doek vormt voor de delicate penseelstreken van wit en donkerdere tinten die boten die zachtjes op het water deinen weergeven. De glinsterende reflectie suggereert een late middagzon, wat een gevoel van rust en sereniteit oproept. Men kan bijna het zachte geklots van de golven tegen de romp van de boten horen en de zachte bries voelen die lijkt te komen uit de scène.

Bij het verkennen van de compositie weerspiegelt de opstelling van elementen een harmonisch evenwicht. De verre zeilboot, weergegeven met minimale details, leidt onze blik naar het midden, terwijl de nabijgelegen boot belangrijker lijkt, verankerd in de voorgrond. Deze opzettelijke keuze benadrukt zowel de afstand als de diepte in de schilderij. De techniek van de kunstenaar—de zachte menging van kleuren—creëert een etherische kwaliteit die uitnodigt tot contemplatie en herinneringen oproept aan vredige strandvakanties. In de context van de bredere werken van de kunstenaar vangen dit stuk de essentie van het impressionisme, met nadruk op licht, atmosfeer en vluchtige momenten van schoonheid.