Een fascinerend tafereel ontvouwt zich voor de ogen van de toeschouwer, dat hen uitnodigt om de kalme charme van de zee te delen. Het schilderij vangt een zachte, winderige kust die schittert onder het licht van een bewolkte lucht. Het witte zand strekt zich uitnodigend uit, en leidt onze blik naar de levendige activiteiten van talloze kleine boten die in het azuurblauwe water drijven. Vissers en gezinnen mengen zich op de kust; hun onderscheidende vormen resoneren met de levendige kleuren rondom hen. Het diepe blauw van de aangemeerde boten geeft een visueel contrast tegen het zandige palet - elk vaartuig heeft zijn eigen karakter, omlijst door zachte penseelstreken die veel beweging en leven suggereren.

In dit werk gebruikt Monet een subtiele kleurschakering, waarbij zachte tinten van grijs en blauw naar voren komen, die harmonieus samensmelten met warme witte accenten. Deze energie is voelbaar wanneer de golven ritmisch tegen de kust breken, waardoor de scène tot leven komt. Emotioneel nodigt het stuk uit tot rust en wekt het nostalgie op voor eenvoudigere momenten aan de kust. Historisch weerspiegelt dit schilderij de opkomst van de vrijetijdscultuur aan het einde van de 19e eeuw, terwijl Monet vakkundig de esthetische geneugten van de natuur, die door de gewone mensen worden gedeeld, navigeert. Het staat als een essentiële hoeksteen in de ontwikkeling van het impressionisme, waardoor de charme en de vergankelijkheid van het leven langs de Franse kust op verrassende wijze wordt vastgelegd.