De scène ontvouwt zich met een adembenemend uitzicht; een serene meer weerspiegelt de imposante aanwezigheid van een torenhoge berg, waarvan de top door de zon wordt gekust. De kunstenaar legt op vakkundige wijze de wisselwerking tussen licht en schaduw vast, waardoor de berg een majestueuze, bijna etherische kwaliteit krijgt. Het wateroppervlak glinstert en weerspiegelt de subtiele tinten van de lucht, en een kleine boot drijft zachtjes op het water, bewoond door twee figuren, die een vleugje menselijke schaal toevoegen aan het grandioze landschap.

Aan de linkerkant nestelen een rustiek boothuis en een kleine houten hut zich tussen de groene bomen, wat een gevoel van vredige afzondering geeft. De penseelstreken lijken nauwgezet, met aandacht voor detail in de texturen van het gebladerte en het ruige terrein. Het kleurenpalet wordt gedomineerd door koele blauwen en groenen, onderbroken door de warme tonen van de zonovergoten kant van de berg, waardoor een evenwichtige en harmonieuze compositie ontstaat. Het algehele effect roept een gevoel van rust en ontzag op en nodigt de kijker uit om de schoonheid en grootsheid van de natuur te beschouwen.