Deze sfeervolle houtsnede vangt de stille sereniteit van een avondscène langs de Kamo-rivier in Kyoto. De compositie is vakkundig in balans, die de blik leidt van de patroonrijke doeken die op palen hangen om te drogen op de voorgrond en zachtjes wapperen in de avondbries, naar het kalme rivierwater dat het laatste licht van de dag weerspiegelt. Aan de overkant van de oever creëren donkere silhouetten van bomen en traditionele daken een subtiel contrast met de schemerlucht, geschilderd in zachte blauwtinten en warme geel- en oranjetinten die het einde van de dag fluisteren.

Het meesterlijk gebruik van kleurgradaties en fijne textuurdetails geeft de stoffen een tastbare kwaliteit, waarbij de patronen bijna voelbaar lijken. Er is een zachte ritmiek in het herhalen van de wapperende doeken, terwijl de figuur die er tussen werkt een persoonlijk tintje toevoegt en de scène leven en rustige bedrijvigheid schenkt. Historisch weerspiegelt dit werk de rijke Japanse traditie om schoonheid te vinden in het dagelijkse leven en in natuurlijke en culturele landschappen, weergegeven in de ukiyo-e techniek die eenvoud, harmonie en vergankelijke momenten benadrukt. Het nodigt de kijker uit om even stil te staan, het geritsel van de doeken en het gefluister van de rivier te horen, en een rustige avond te beleven die verpakt zit in een ogenschijnlijk gewone taak.