Dit expressieve kunstwerk vangt een serene kustscène, gedomineerd door een traditionele Japanse torii die waakt aan de waterkant. De compositie leidt de blik van de kijker vakkundig van de voorgrond—waar een eenzame figuur knielt naast een klein bootje—naar de krachtige golven die midden in het beeld breken, en vervolgens naar de rustige, groene heuvels die zachtjes aan de horizon liggen. De torii, verweerd maar waardig, steekt af met zijn warme houttinten tegen de koele blauwen en groenen van de oceaan en het verre landschap.

De techniek van de kunstenaar toont een fijn evenwicht tussen precieze lijnen en zachte kleurgradaties, kenmerkend voor ukiyo-e prints, hier versterkt door subtiele, rijke pigmentlagen die lucht en water bijna tastbare diepte en beweging geven. Het kleurenpalet, voornamelijk bestaande uit levendige aquamarijn, zachte bruinen en rijke groenen, roept een frisse en contemplatieve sfeer op. Het samenspel van licht en schaduw tussen het zonovergoten strand en het schaduwrijke pad voegt dimensie toe en nodigt uit tot stille reflectie. De eenzame figuur geeft een vleugje menselijke kwetsbaarheid en verbondenheid met de natuur, suggererend een moment van vrede te midden van de uitgestrektheid van de Pacifische kustlijn. Deze prent resoneert met de tijdloze schoonheid en spirituele symboliek van Japanse kustlandschappen en de torii.