Αυτό το εκφραστικό έργο τέχνης αποτυπώνει μια ήρεμη παραθαλάσσια σκηνή, κυρίαρχη από μια παραδοσιακή ιαπωνική πυλίδα (τορίι) που στέκεται στην άκρη του νερού. Η σύνθεση οδηγεί επιδέξια το βλέμμα από το προσκήνιο—όπου μια μοναχική φιγούρα γονατίζει δίπλα σε μια μικρή βάρκα—στις δυναμικές κυματιστές θάλασσες στη μέση και, τελικά, στους ήρεμους καταπράσινους λόφους που απλώνονται απαλά στον ορίζοντα. Η πυλίδα, φθαρμένη αλλά αξιοπρεπής, ξεχωρίζει με τους ζεστούς ξύλινους τόνους της, αντιπαραβαλλόμενη με τα ψυχρά μπλε και πράσινα του ωκεανού και το μακρινό τοπίο.

Η τεχνική του καλλιτέχνη αποκαλύπτει μια λεπτή ισορροπία μεταξύ ακριβών γραμμών και απαλών διαβαθμίσεων χρώματος, χαρακτηριστικών του ukiyo-e, ενισχυμένων εδώ από λεπτά στρώματα πλούσιων χρωστικών που προσδίδουν βάθος και κίνηση στον ουρανό και το νερό. Η παλέτα χρωμάτων, κυρίως από ζωντανό ακουαμαρίνα, απαλά καφέ και πλούσια πράσινα, δημιουργεί μια φρέσκια και στοχαστική ατμόσφαιρα. Το παιχνίδι φωτός και σκιάς ανάμεσα στην ηλιόλουστη παραλία και το σκιασμένο μονοπάτι προσθέτει διάσταση και προσκαλεί σε ήσυχη περισυλλογή. Η μοναχική φιγούρα προσδίδει μια νότα ανθρώπινης ευαλωτότητας και σύνδεσης με τη φύση, υποδηλώνοντας μια στιγμή ειρήνης στο απέραντο παράκτιο τοπίο του Ειρηνικού. Αυτή η εκτύπωση αποτυπώνει την αιώνια ομορφιά και τη πνευματική σημασία των ιαπωνικών παραθαλάσσιων τοπίων και της πυλίδας.