In deze fascinerende afbeelding liggen drie levendige vissen elegant op een delicaat gekreukt wit linnen, hun glanzende schubben schitteren tussen zachte penseelstreken. De rode tinten van de vissen contrasteren prachtig met het zachte neutrale palet van de achtergrond, waardoor een gevoel van harmonie ontstaat. Elke vis lijkt zijn eigen karakter te hebben; hun grote, glanzende ogen engageren de kijker in een stille dialoog. Licht valt op de vissen op een manier die hun vormen benadrukt, en vangt de essentie van de natuur die via kunst in een moment van pauze wordt gepresenteerd.

De compositie is rijk maar eenvoudig, met de overlapping van de vissen die een sfeer van arrangement creëert die voortkomt uit een diepe persoonlijke interactie tussen de kunstenaar en zijn onderwerp. De textuur van het linnen, weergegeven in brede penseelstreken, voegt een driedimensionale kwaliteit toe die de kijker bijna uitnodigt om de hand uit te strekken en het aan te raken. Dit kunstwerk roept een gevoel van rust op terwijl het thema's van dood en schoonheid in het dagelijks leven aanraakt; in elke penseelstreek is er een echo van Renoirs verkenning van de kleine geneugten van het leven, waardoor we kunnen pauzeren en de vluchtige, maar levendige momenten waarderen die we vaak over het hoofd zien.