Het kunstwerk trekt me binnen met zijn intieme weergave van twee vazen ​​die overstromen van leven en kleur. De compositie is een zorgvuldige balans tussen de verticaliteit van de grotere vaas, die een weelderige rangschikking van bladerrijke takken bevat, en de horizontale nadruk van de tafel. Het kleurgebruik van de kunstenaar is bijzonder opvallend; de diepe blauwen en groenen van de achtergrond vormen een sombere achtergrond voor het levendige geel van de bloemen in de kleinere vaas.

De kunstenaar gebruikt een losse, bijna schetsmatige penseelstreek, waardoor de scène een gevoel van directheid krijgt. Deze techniek, in combinatie met de zorgvuldige plaatsing van de objecten, creëert een gevoel van diepte en sfeer, alsof men door een licht beslagen raam kijkt. Het algemene gevoel is er een van stille contemplatie, een moment vastgelegd in de tijd, waarin de schoonheid van de natuur wordt gevierd in de intimiteit van een binnenruimte. De handtekening van de kunstenaar is zichtbaar en voegt een persoonlijke toets toe aan de compositie. Het is een schilderij dat je uitnodigt om te blijven hangen, om de essentie van het moment in te ademen.