De afbeelding roept een gevoel van stille contemplatie op; een majestueuze tijger ligt languit, zijn gestreepte vacht is een studie van contrasten van licht en schaduw. De kunstenaar gebruikt vakkundig de techniek van lithografie en creëert een genuanceerd toonbereik dat het dier tot leven wekt. De compositie is evenwichtig, met de tijger op de voorgrond, die de onmiddellijke aandacht van de kijker trekt. De achtergrond onthult een dramatisch landschap - heuvels die oprijzen onder een sombere lucht, wat diepte aan de scène toevoegt. Het begrip van de kunstenaar van de anatomie blijkt uit de weergave van de vorm van de tijger; zijn ontspannen houding suggereert een moment van vrede, een korte adempauze in de wildernis. De algehele stemming is zowel sereen als krachtig, en vangt de essentie van dit koninklijke wezen.