Dit betoverende schilderij toont een jonge vrouw zittend te midden van een weelderige tuin vol levendige bloemen en groen, wat een dromerige sfeer oproept. Ze wordt omringd door putti—engelachtige kinderen met delicate vleugels—die speels om haar heen bewegen; sommigen houden een groot open boek vast, anderen spelen met een globe, wat thema's van inspiratie, kennis en creativiteit suggereert. De serene maar bedachtzame uitdrukking van de vrouw, samen met haar elegante kleding, geeft de scène een romantische en klassieke gratie.

De techniek van de kunstenaar is zacht en etherisch, met delicate penseelstreken die pasteltinten—roze, blauw, groen en wit—vermengen die subtiel glanzen. De compositie is dynamisch maar harmonieus, waarbij de centrale figuur in balans wordt gehouden door de levendige putti en de omringende natuurlijke elementen. Dit werk roept het gevoel op van een poëtische muze en goddelijke inspiratie, en vangt de geest van creativiteit als een hemelse kracht. Geschilderd aan het einde van de 19e eeuw, weerspiegelt het de fascinatie van die tijd voor mythologische allegorieën en de romantische idealisering van kunst en schoonheid.