Deze aangrijpende scène toont een jonge Thracische meisje die teder het afgesneden hoofd van Orpheus draagt, dat rust op zijn lier. De compositie is intiem maar geladen met mythische tragedie, waarbij de zachte uitdrukking van het meisje contrasteert met de levenloze sereniteit van Orpheus’ hoofd. De rijke, aardse kleurenpalet wordt gedomineerd door diepe groentinten, rood en bruin die samensmelten met de rotsachtige, sombere achtergrond die een wilde, ongetemde landschap suggereert. De gedetailleerde weergave van stoffen en texturen nodigt uit tot een tactiele waardering, terwijl het zachte, diffuse licht de scène een bijna droomachtige, melancholische sfeer geeft.

De verticale en strak gefocuste compositie benadrukt de emotionele band tussen de figuren. De mistige en gedempte kwaliteit van de achtergrond contrasteert met de gedetailleerde voorgrond, wat het gevoel van diepte en tijdloosheid versterkt. Historisch is het werk geïnspireerd door de klassieke mythologie en roept het het tragische lot van Orpheus op, wiens muziek zelfs de doden kon betoveren. De emotionele impact is diepgaand; je kunt bijna de stille klaagzang horen die door de wind wordt gedragen, en het gewicht van verlies en toewijding voelen. Dit meesterwerk belichaamt een romantische fascinatie voor mythe, emotie en de verheven kracht van kunst.