Dit suggestieve schilderij vangt een aangrijpend moment waarin een centaur, een mythisch wezen met het lichaam van een paard en de torso van een mens, een overleden dichter draagt, gehuld in een groene mantel die zachtjes meebeweegt. De compositie richt zich op de krachtige maar tedere interactie tussen de twee figuren, tegen een dramatische lucht met woelige wolken en een gloeiende zonsondergang die het landschap baadt in etherisch licht. De kunstenaar gebruikt rijke, verzadigde kleuren — diepblauw, vurige roodtinten en levendig groen — die de scène een emotionele intensiteit en een dromerige kwaliteit geven. De penseelstreken zijn expressief en textuurrijk, waardoor je de gespierde bouw van de centaur en de delicate bleke huid van de dichter bijna kunt voelen.

De emotionele impact van het werk is diepgaand; het gebogen hoofd van de centaur en zijn stevige greep suggereren een mengeling van droefheid en eerbied, en roepen thema’s op als sterfelijkheid, opoffering en de tragische schoonheid van een verloren artistiek genie. Het mythologische onderwerp verheft het verhaal boven het letterlijke en nodigt de kijker uit na te denken over de eeuwige strijd tussen wilde, oeroude krachten en de fragiele, transcendente geest van creativiteit. Dit schilderij weerspiegelt de fascinatie van de 19e eeuw voor symboliek en mythes, waarin werkelijkheid en verbeelding samenkomen om diepere waarheden over de menselijke ervaring te verkennen.