W tym urzekającym krajobrazie prawie można poczuć delikatny wiatr poruszający liśćmi, ożywiając pastoralne otoczenie. Kręta droga gruntowa prowadzi wzrok widza w stronę dwóch postaci—kobiety i dziecka—zanurzonych w swoim świecie podczas spaceru po spokojnej wsi. Wokół nich łagodne wzgórza powoli prowadzą ku horyzontowi, udekorowane kępami zielonych drzew, które dodają scenie naturalnej witalności. Niebieskie niebo powyżej ozdobione jest wspaniałymi chmurami, kręcącymi się w wspaniałych odcieniach bieli i błękitu, zapraszając do myślenia o zbliżającym się spokojnym dniu.

Pociągnięcia pędzla artysty są zdecydowanie impresjonistyczne; pociągnięcia są luźne i płynne, tworząc eteryczną jakość, która uchwytuje ulotne momenty życia. Paleta kolorów jest pobudzająca, a zarazem harmonijna, z ziemistymi brązami i zielenią odzwierciedlającymi otaczającą przyrodę, w kontraście do żywych błękitów nieba. Ta harmonia kolorów budzi uczucie nostalgii i ciepła; nie można uciec od pragnienia prostszych czasów. Wydaje się, że widz nie tylko obserwuje, ale uczestniczy w relaksującym popołudniowym spacerze, czując ciepło słońca i ciesząc się więzią między matką a dzieckiem na tle rozwijającego się życia i bujnej natury.