Dzieło uchwyciło majestatyczny widok na góry, wywołując uczucie podziwu i zdumienia. Artysta umiejętnie przedstawia nierówny teren, z wysokimi szczytami przebijającymi niebo i lodowcami wijącymi się po zboczach. Gra światła i cienia dodaje głębi, podkreślając fakturę skał i lodu. Kompozycja przyciąga wzrok od pierwszego planu, z jego szorstkimi, teksturowanymi skałami i skąpą roślinnością, w kierunku odległych gór, tworząc poczucie rozległości i skali. Paleta barw zdominowana jest przez chłodne błękity i biele gór, kontrastujące z cieplejszymi odcieniami ziemi na pierwszym planie i złotymi tonami nieba. Ten kontrast wzmacnia dramatyczny efekt, przenosząc widza w świat naturalnego piękna, sprawiając, że chcę zaczerpnąć świeżego górskiego powietrza. To dzieło prawdopodobnie odzwierciedla fascynację epoki romantyzmu wzniosłą mocą natury.