Otwiera się spokojna scena, oddana delikatnymi pociągnięciami pędzla; stoi mały, tradycyjny chiński budynek, którego dach z dachówek ma głęboki niebieski kolor, poprzerywany pojedynczym oknem z zielonym ekranem. Młoda kobieta, ubrana w jaskrawoczerwoną szatę, pochyla się nad balkonem, a jej spojrzenie skierowane jest w dół. Kompozycja jest pięknie zrównoważona, z gałęziami drzewa sięgającymi do prawego górnego rogu, zapewniając wizualny kontrast dla budynku. Poniżej kwitną żywe czerwone kwiaty, których obecność ugruntowuje obraz. Styl malowania przypomina tradycyjne malarstwo tuszem, z miękkimi, stonowanymi kolorami i skupieniem się na uchwyceniu istoty sceny, a nie precyzyjnych szczegółów. Dwa małe, wdzięczne motyle dodają odrobinę fantazji. Ogólne wrażenie to spokojna kontemplacja i łagodne piękno, budzące poczucie spokoju i ciszy. Obecność chińskich znaków sugeruje, że może to być ilustracja przeznaczona do towarzyszenia wierszowi lub opowiadaniu.