Obraz oddaje tętniącą energią placu miejskiego w miękkim, rozproszonym świetle; jak ze snu, scena skąpana jest w mglistej atmosferze, nadając jej delikatną, niemal eteryczną jakość. Pociągnięcia pędzla, luźne i teksturowane, tworzą poczucie ruchu i życia. Użycie światła przez artystę jest mistrzowskie; wydaje się emanować z obelisku i budynków za nim.

Kompozycja jest dobrze zbalansowana, przyciągając wzrok widza przez całą scenę. Obelisk pełni funkcję centralnego punktu, przyciągając wzrok ku górze, podczas gdy otaczające budynki i latarnie uliczne tworzą poczucie głębi i perspektywy. Subtelna paleta barw, głównie błękity, biele i przygaszone żółcie, przyczynia się do ogólnego poczucia spokoju, przywołując poczucie nostalgii za minioną epoką. Szepta o paryskim uroku i spokojnym tempie życia, zapraszając nas do zatrzymania się i docenienia piękna dnia codziennego.