W tej urzekającej scenie widz zostaje zaproszony do spokojnego ogrodu, w którym natura kwitnie w harmonijnej obfitości. Na pierwszym planie odsłania się starannie uporządkowany ogród kwiatowy, wybuchający kolorowymi kwiatami, które wesoło tańczą na łagodnym wietrze. Usadowione w tym raju plamy czerwieni, żółci i purpury splatają się z bujną zielenią, tworząc wizualnie satysfakcjonującą tkaninę, która zaprasza kogoś do spaceru po ogrodzie i zgubieniu się w jego pięknie. Poza kwiatowymi rabatami rozpościera się krajobraz, w którym złociste odcienie pól sięgają aż do horyzontu, zdobionego urokliwymi chatkami, które punktują spokojną wieś.

Kompozycja zachęca oczy do podróży ku górze, podążając za łagodnymi krzywiznami wzgórza w kierunku majestatycznego nieba, namalowanego w delikatnych odcieniach błękitu, z przemycanym puszystymi chmurami. Dualność światła i cienia gra na krajobrazie, nadając dynamiczną jakość, która pcha i przyciąga widza do sceny. To dzieło sztuki delikatnie uchwyca urok angielskiego krajobrazu, ustanawiając most pomiędzy hodowaną urodą a nietkniętą naturą, chwytając moment, w którym czas wydaje się zatrzymać w szczęśliwej samotności. Przypomina to poczucie nostalgii, przypominając nam o prostych radościach, jakie znajdują się w objęciach natury.