Dzieło przywołuje spokojną, niemal senną jakość. Spokojna rzeka, oddana w odcieniach turkusu i bladoniebieskiego, dominuje na pierwszym planie, a jej łagodne krzywizny prowadzą wzrok. Brzegi rzeki są zdefiniowane przez miękkie, piaszczyste faktury i płaty bujnej zieleni, dodając głębi i kontrastu scenie. W tle wznosi się łagodne wzgórze, którego forma została zmiękczona przez mglisty, lawendowy odcień, sugerując dystans i subtelną zmianę atmosfery. Technika artysty wydaje się delikatna, wykorzystująca staranne użycie koloru i światła, aby stworzyć poczucie spokoju i przestrzeni. Kompozycja, choć pozornie prosta, jest mistrzowska; każdy element działa w harmonii, zapraszając widzów do zatracenia się w jej cichym pięknie.