W tym fascynującym dziele scena rozwija się wzdłuż linii kolejowej, gdzie dwa kolorowe pociągi poruszają się wśród bujnej roślinności pod otwartym niebem. Żywe żółte i pomarańczowe wagony stają w opozycji do bardziej stonowanych niebieskich i szarych odcieni lokomotywy i tła, tworząc uderzający kontrast wizualny. Artysta wykorzystuje odważne pociągnięcia pędzla, typowe dla stylu postimpresjonistycznego, aby przywołać ruch i życie zarówno w pociągach, jak i w krajobrazie przed nimi. Zielone i niebieskie odcienie wlewają witalność w zieleń i niebo, sugerując ciepłe popołudnie, być może przed słoneczną podróżą.

Kompozycja jest starannie zaprojektowana, prowadząc wzrok widza od pierwszego planu, będącego tableau o teksturach białych i ziemistych, w kierunku kinetycznej energii pociągów. Każde pociągnięcie pędzla oferuje poczucie głębi i rytmu, przypominając o ekscytacji związanej z pojawieniem się nowoczesnego transportu. Emocjonalnie, obraz rezonuje z nostalgią i podekscytowaniem podróży, uchwycając moment, w którym świat stawał się coraz bardziej połączony. Historycznie, ulokowane w 1888 roku, ten okres oznaczał istotne postępy w podróżach kolejowych, symbolizując nie tylko postęp technologiczny, ale również nowe sposoby, w jakie ludzie mogli odkrywać i doświadczać świata. Poprzez to dzieło artysta nie tylko chwyta ulotny moment, ale także odnosi się do transformacyjnej epoki pełnej zarówno piękna, jak i znaczenia.