W tej dynamicznej ilustracji, pełna energii scena jeździecka zajmuje centralne miejsce; jeźdźca, ubranego w opływające szaty, wydaje się, że chce wyskoczyć z tła, a koń staje dęba, jakby był pchany przez niewidzialną siłę. Wirujące chmury otaczają ich, tworząc atmosferę przepełnioną energią i ruchem. Wyrazy twarzy postaci są żywe — twarz jeźdźca promienieje radością i determinacją, raz towarzysze ukazują się w różnych pozach, być może wciągnięci w tę samą ekscytującą chwilę. Eteryczna jakość podkreślana jest przez delikatną, prawie sepii paletę, która wywołuje poczucie nostalgii, jednocześnie utrzymując nasze spojrzenie na pełnym energii działaniu w sercu dzieła.

Kompozycja jest cudem ruchu i równowagi; prowadzi wzrok widza od silnych nóg konia ku górze przez skomplikowane kręgi chmur i postaci ludzkich, tworząc wzrostową inercję. Starannie nakładane szkice tworzą tło, które pogłębia scenę, pozwalając postaciom wyskoczyć z kartki. Tu jest dotyk mitologii — jakbyśmy natknęli się na moment z wielkiego opowiadania, uchwycającego zarówno akcję, jak i emocję, zapraszającego nas do rozwoju narracji. To dzieło stoi jako świadectwo wyobraźni i sztuki tamtego czasu, szepty dawnych historii, które sprawiają, że pragnienie wiedzy wzrasta.