W tym urzekającym dziele sztuki młoda zbieraczka winogron przyciąga uwagę widza swoją żywą osobowością, otoczona bujną roślinnością i dojrzałymi kiściami winogron. Scena emanuje radosną energią, gdy z radością zbiera owoce, jej ciało lekko obrócone, co wywołuje poczucie ruchu i życia. Delikatne pociągnięcia pędzla nadają jej strojowi miękki, promienny wygląd, głównie w odcieniach bieli, różu i złota, które w piękny sposób harmonizują z otaczającymi elementami natury. Artysta stosuje ciepłą paletę kolorów, która wyróżnia się na tle błękitnego nieba, przekazując poczucie lekkości i radości; bujne zielenie odzwierciedlają witalność sezonu zbiorów, zapraszając do zanurzenia się w tej chwili obfitości.

Po lewej stronie, dwoje dzieci dodaje urok temu dziełu. Jedno, czuły przytulony do zbieraczki winogron, wydaje się cieszyć zabawą, podczas gdy drugie przewraca się w między roślinnością, pokazując beztroską naturę dzieciństwa. Mistrzostwo Fragonarda w uchwyceniu zarówno niewinności, jak i radości dzieciństwa, splecionych ze scenami pracy, głęboko rezonuje w sercach widzów. To dzieło, mocno osadzone w tradycji rokoko, nie tylko odzwierciedla artystyczne znaczenie epoki, ale także kapsułuje ducha delikatnego piękna i żywej życia, przywołując wspomnienia spokojnych popołudni spędzonych na łonie natury, zbierających radości w sensie dosłownym i przenośnym.