W tej promiennej wystawie natury, kasztanowiec zajmuje centralne miejsce, a jego liście to wir żywych zieleni; wizualna symfonia tańcząca w łagodnym powiewie. Grube pociągnięcia pędzla tworzą żywą teksturę; każde liście łapie światło, a niektóre zdają się trzepotać, ożywiając scenę. Tło, delikatne przemywanie miękkich zieleni i błękitów, dopełnia żywotną obecność drzewa, wywołując senne krajobrazy, które czują się zarówno intymne, jak i rozległe. W pobliżu, kamienny mur cicho ustabilizowuje scenę, podczas gdy bujna trawa szeroko się rozciąga, sugerując ciepłe i gościnne powietrze spokojnego dnia.

Emocjonalne dzieło Van Gogha pulsuje życiem, zapraszając widza do chwili zatrzymanej w czasie. To dzieło mówi nam wiele o jego artystycznej drodze, w szczególności w jego ostatnich latach; to dotykająca przypomnienie o jego głębokim połączeniu z urodą natury. Emocjonalny wpływ rezonuje przez bujność ramy drzewa, gdzie interakcja światła i cienia wywołuje poczucie spokoju i tęsknoty. Scena uchwyca harmonię, która wydaje się niemal medytacyjna, a badania artysty nad światłem echem emocjonalnej i spokojnej istoty jego wizji.