W tej urzekającej scenie kobieta stoi pod żywym zielonym parasolem, a scena wydaje się zarówno intymna, jak i obszerna. Elegancko ubrana w delikatną białą suknię, jej postać wyróżnia się na tle zieleni i kwitnących kwiatów. Ogród wydaje się żywy, plamy czerwieni i różu rywalizują o uwagę, ale jej spokojny wyraz twarzy i wdzięczna postura przynoszą poczucie spokoju. Pociągnienie pędzla jest niezwykłe; grube, teksturowane pociągnięcia sugerują ruch oraz łagodny blask, który tańczy wokół niej i otaczającej flory.; Mistrzostwo Moneta w uchwyceniu światła jest oczywiste, gdy promienie słońca filtrują przez liście, rzucając zabawne cienie, które dodają głębi i charakteru kompozycji. W tej pracy jest coś niezwykle romantycznego; wydaje się, że uchwyca efemeryczny moment w czasie, chwytając esencję łagodnego letniego dnia pełnego obietnic relaksu i piękna. Można niemal usłyszeć szelest liści i odległe bzyczenie pszczół przelatujących z kwiatu na kwiat. To dzieło oddaje esencję impresjonizmu, gdzie nie tylko scena jest przedstawiana, ale emocja jest wyrażana, zapraszając widza do zanurzenia się w spokoju pięknego dnia w ogrodzie.