Bu büyüleyici sahnede, bir kadın canlı yeşil bir şemsiyenin altında duruyor; bu görüntü hem samimi hem de geniş bir alan hissi veriyor. İnce bir beyaz elbise giymiş olan kadının silueti, yeşil bir arka planda ve açan çiçeklerin arasında belirginleşiyor. Bahçe, kırmızı ve pembe rengin patlıcanlarıyla hayata dolarken, onun sakin ifadesi ve zarif duruşu bir huzur hissi veriyor. Fırça darbeleri belirgin; kalın ve dokulu hatlar, hareket ve etrafındaki bitkilere düşen yumuşak ışıkla dans etme hissi veriyor.; Monet’in ışığı yakalama yeteneği gözler önüne seriliyor; güneş ışığı yaprakların arasından sızıyor ve derinlik ve karakter kazandıran oyuna katılmak için eğlenceli gölgeler oluşturuyor. Bu eserde olağanüstü bir romantizm var; sanki geçici bir anı yakalıyor ve yaz güneşinin sakin ve güzel bir gününü özetliyor. Neredeyse yaprakların hışırtısını ve çiçekler arasında uçarak giden arıların uzaktan gelen vızıltısını duyabiliyorsunuz. Bu eser, sadece bir sahne sunmakla kalmıyor; aynı zamanda bir duygu da aktarıyor ve izleyiciyi bir bahçedeki huzurlu anlara davet ediyor.