Eser, çarpıcı, gerçeküstü bir vizyon sunuyor. Ünlü bir bahçıvan olan Luther Burbank adlı bir adam, bir ağaç gövdesiyle birleşmiş, dikiliyor. Göğsünden, büyük, canlı yeşil yapraklara sahip yemyeşil bir bitki fışkırıyor. Kompozisyon iki ayrı bölgeye ayrılmıştır: dünyanın üstü ve altı. Yukarıda, bulutlu bir gökyüzünün altında sakin bir manzara uzanıyor; adamın üst vücudu ağaçla birleşiyor. Yerin altında, adamın vücudu iskelet olarak tasvir edilmiş, bacakları ve gövdesi ağacın kökleriyle iç içe geçmiş, yaşam ve ölüm döngüsünü sembolize ediyor. Sanatçının renkleri ustaca kullanması belirgindir, toprağın koyu kahverengisi ile yaprakların parlak yeşilleri arasında bir kontrast vardır. Duygusal etki derindir, ölümlülük ve insanlık ile doğa arasındaki kalıcı bağlantı üzerine bir düşünme hissi uyandırır.