ในผลงานที่แวววาวนี้ หญิงสาวนั่งอยู่ในสวนที่เขียวขจี เต็มไปด้วยใบไม้ที่มีชีวิตชีวาและดอกไม้ที่แสนละเอียดอ่อน ลายเส้นของศิลปินดูหลวมแต่แสดงออกถึงอารมณ์ จับภาพแก่นแท้ของการเคลื่อนไหวและชีวิตในบรรยากาศที่เงียบสงบนี้ คุณแทบจะได้ยินเสียงใบไม้แผ่วเบาและเสียงกระซิบของธรรมชาติ ; ความแตกต่างระหว่างแสงและเงาสร้างความรู้สึกของความลึก ชวนชวนให้ผู้ชมก้าวเข้ามาในตารางที่เป็นส่วนตัวนี้

พาเลตสีเป็นซิมโฟนีของสีเขียว สีเหลืองและเฉดสีทุ่งนุ่มนวล ซึ่งถูกเน้นโดยการระเบิดอย่างร้อนแรงของชุดสีแดงของผู้หญิง—จุดโฟกัสที่ดึงดูดสายตากลางความเขียวขจีรอบข้าง ทุกการลากเส้นดูเหมือนจะเต้นด้วยอารมณ์ สร้างความรู้สึกของความสงบและความพึงพอใจ จากมุมมองทางประวัติศาสตร์ ช่วงเวลานี้หมายถึงการเปลี่ยนแปลงสำหรับศิลปิน โดยสะท้อนให้เห็นถึงการสำรวจธรรมชาติและฉากประจำวันของเขาในภายหลังก่อนที่จะได้ฉีดเข้าไปในจิตวิญญาณที่นุ่มนวลและเบา เบอร์ติโนกำลังพูดคุยกับผู้ชม โดยนำเสนออุ่นและความคิดถึง