ภาพนี้ถ่ายทอดแสงแดดที่เปล่งประกายระยิบระยับบนผิวน้ำของแม่น้ำใต้สะพานหินเก่าแก่ เทคนิคศิลปะที่ใช้เป็นแบบละเอียดอ่อนคล้ายจุดสี มีการทาสีด้วยแปรงเล็กๆ หลายครั้งในเฉดสีพาสเทล เช่น สีฟ้านุ่ม สีส้มอบอุ่น และสีเขียวอ่อนที่ปรากฏบนผิวน้ำเหมือนโมเสกมีชีวิต การจัดวางองค์ประกอบดึงสายตาผ่านโค้งของสะพาน ซึ่งมีเรือใบลำหนึ่งและนกที่กำลังบินเติมชีวิตชีวาและความเคลื่อนไหวให้กับภาพที่สงบนี้

โทนสีผสมผสานความเย็นและความอบอุ่น ชวนให้นึกถึงช่วงเวลาที่แสงอ่อนในยามเช้าหรือยามเย็นที่สงบและชั่วคราว ต้นไม้และเสาไฟที่ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเพิ่มเสน่ห์ของเมืองที่เงียบสงบและเชื่อมโยงความแวววาวแบบอิมเพรสชันนิสม์กับสถานที่จริง ผลงานชิ้นนี้พาผู้ชมเข้าสู่ช่วงเวลาที่หยุดนิ่งในกาลเวลา—ที่แสงและน้ำผสานกันเป็นอ้อมกอดแห่งบทกวี ปลุกความรู้สึกสงบ สำนึกคิด และความคิดถึงอย่างนุ่มนวล