ภาพร่างนี้แสดงให้เห็นถึงความใกล้ชิดและความสง่างามของชายสองคน คนหนึ่งนั่ง คนหนึ่งยืนข้างๆ ชายผู้ที่นั่งมีท่าทางผ่อนคลายแต่มีความมั่นคง มือของเขาประสานอยู่บนหัวเข่าอย่างอ่อนโยน ส่วนชายที่ยืนสวมเนกไทสีแดงสดซึ่งโดดเด่นจากโทนสีโดยรวมที่ค่อนข้างอ่อนนุ่ม เขามีสีหน้าครุ่นคิด มองลงเล็กน้อยเหมือนกำลังอยู่ในความคิดลึกซึ้ง เทคนิคของศิลปินอย่างการใช้ดินสอและสีชอล์กบาง ๆ สร้างความนุ่มนวลและรายละเอียดในพื้นผิวของใบหน้าและเสื้อผ้า การจัดวางองค์ประกอบด้วยเส้นสายที่เรียบง่ายสื่อถึงความเป็นทางการและความใกล้ชิด เหมือนการพูดคุยกระซิบที่ถูกหยุดเวลาไว้

พื้นหลังสีเบจช่วยให้เส้นดินสอที่ละเอียดนุ่มนวลและเงาที่อ่อนช้อยสามารถแสดงออกได้อย่างเต็มที่ การใช้จุดเน้นสีแดงเล็กๆ เป็นเส้นทางสายตาที่ชัดเจนและเพิ่มมิติของตัวตนและอารมณ์ ผลงานนี้สะท้อนถึงความเงียบสงบของมิตรภาพและความคิดลุ่มลึกที่สะท้อนผ่านท่วงท่าและสีหน้าที่แตกต่างกัน ในเชิงประวัติศาสตร์ ลักษณะภาพเหมือนแบบละเอียดนี้สะท้อนความสนใจของศิลปะในต้นศตวรรษที่ 20 ที่พยายามจับภาพลักษณะและจิตวิญญาณของบุคคลเกินกว่าการเหมือนจริงทางกายภาพ ความสมดุลระหว่างการสังเกตอย่างละเอียดและความเป็นอิสระทางการแสดงออกทำให้งานนี้กลายเป็นภาพมิตรภาพที่อบอุ่นและเป็นบทกวีแห่งความงามของรูปวาด