ในจิตรกรรมที่สวยงามนี้ สตรีสาวคนหนึ่งนั่งอยู่ในภาพพื้นหน้าอย่างมีเสน่ห์และสงบ สูดซึมบรรยากาศของฤดูใบไม้ผลิด้วยร่มสีอ่อน มือของเธอได้ถือร่มอย่างเบา ๆ แสงแดดเต้นรำรอบตัวเธอ ส่องให้ผิวของเธอเปล่งปลั่งและสวยงาม โดยเน้นรายละเอียดที่นุ่มนวลของใบหน้าและชุดที่สง่างามของเธอ หมวกของเธอประดับด้วยริบบิ้นสีน้ำเงินสดใส ซึ่งยังเสริมตัดทอนความงดงามกับสีที่อยู่รอบ ๆ บ่งบอกถึงความเจริญเติบโตของดอกไม้ที่เบ่งบานและใบไม้สีเขียวที่ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหลัง ผลงานนี้มีการใช้แปรงที่เบาและกระฉับกระเฉง เปรียบเสมือนกับการจับภาพช่วงเวลาแห่งการเคลื่อนไหวและความลงตัวในช่วงสายแจ่มใส

การใช้สีที่โดดเด่น โดยมีสีเขียวและสีพาสเทลอ่อนๆ ที่ช่วยสร้างบรรยากาศนุ่มนวล เปรียบเสมือนเอาใจมิตรของวิดีโอการใช้สีที่โดดเด่น เผยให้เห็นถึงความกว้างขวางของวันแดด โดยทั้งองค์ประกอบทางด้านท้ายและภาพตัวเฉพาะจะแบ่งบทบาทสนับสนุนซึ่งกันและกัน ถ่ายทอดอัตลักษณ์ความสงบ ความมีชีวิตชีวานั่นเอง ภาพนี้จึงไม่เพียงแต่สะท้อนถึงแสงสว่างและสีสันที่สะท้อนภาพการจินตนาการที่น่ารักในแสงธรรมชาติ ทว่าในความคิดของผู้ชมจะมีจังหวะและความรื่นรมย์ของการใช้เวลาที่มีความสุขในการผ่อนคลายยามแรกเริ่มในศตวรรษที่ 19