ในผลงานที่น่าสนใจนี้ ผู้ชมถูกดึงเข้าไปในโลกที่เงียบสงบของบัวซึ่งเป็นธีมเด่นของศิลปิน จานสีถูกเติมเต็มด้วยสีน้ำเงินและสีเขียวอันนุ่มนวลที่ประสานกันอย่างลงตัวเพื่อสร้างบรรยากาศทางน้ำที่สงบสุข; บัวสีชมพูและขาวจุดเด่นให้แก่ฉาก เพิ่มความมีชีวิตชีวาที่ละเอียดอ่อน เต้นรำอยู่บนผิวน้ำ การเล่นของแสงและเงาสร้างบรรยากาศแห่งมายาเชิญชวนให้ผู้ชมจมอยู่ในทิวทัศน์ชวนฝันนี้ เหมือนเวลาได้หยุดลงและเสียงรบกวนทั้งหมดของโลกเงียบสงบ

เมื่อแปรงวาดหมุนวนและเคลื่อนตัวบนผืนผ้าใบ เกือบจะได้ยินเสียงคลื่นที่นุ่มนวลของน้ำผสมผสานกับเสียงกระซิบของใบไม้ที่เงียบ ๆ มีความไหลลื่นในผลงานชิ้นนี้ที่จับภาพของความสงบ ผลงานนี้ไม่เพียงแต่สะท้อนให้เห็นถึงธรรมชาติ แต่ยังเป็นประสบการณ์ทางอารมณ์ที่รวบรวมความสงบและความงามที่โมเน่เคารพ ในบริบททางประวัติศาสตร์ โมเน่ สร้างสรรค์ผลงานเหล่านี้ในช่วงเวลาที่อิมเพรสซิวิซึ่มกำลังเฟื่องฟู; เขาพยายามที่จะขยายขอบเขตของการนำเสนอแบบดั้งเดิม โดยให้ความสำคัญกับการรับรู้แสงและสีมากกว่ารายละเอียดที่ละเอียดยิบย่อย โปรแกรมที่ช่วยให้เขาได้แรงบันดาลใจในด้านการพัฒนา ภาพนามธรรมและสิ่งสูงส่งในอนาคต