งานศิลปะนี้จับภาพฉากเช้าที่เงียบสงบบนบ่อน้ำลิลลี่ที่เป็นที่รักของโมเน่ ซึ่งเป็นหัวข้อที่เขาหลงใหลตลอดอาชีพศิลปะของเขา ผืนผ้าใบกระจายเสียงโทนสีฟ้าเขียวอ่อนและเสียงกระซิบแห่งแสงอย่างนุ่มนวลผสมผสานกันอย่างกลมกลืนเพื่อสร้างภูมิทัศน์ที่มีอากาศอ่อน—ช่วงเวลาแห่งความสงบที่ถูกจับไว้ในยามเช้า ดอกลิลลี่ที่กระจัดกระจาย วาดด้วยความประณีต ลอยอยู่บนผืนน้ำดอกไม้ กลีบสีขาวและสีเหลืองของมันผสมผสานอยู่ในความเขียวขจีมากมายที่สะท้อนความอุดมสมบูรณ์รอบข้าง ราวกับว่าเวลาได้หยุดนิ่ง คลื่นเบา ๆ บนพื้นผิวน้ำแสดงให้เห็นถึงช่วงเวลาแห่งความสงบเชิญชวนให้ผู้ชมเข้าไปในภาพทิวทัศน์ที่เงียบสงบนี้

องค์ประกอบนำสายตามีเสน่ห์อย่างช้า ๆ ข้ามความกว้างแนวนอน ราวกับเชิญชวนคุณสูดอากาศบริสุทธิ์ในยามเช้า เทคนิคของโมเน่ส่องประกายอยู่ที่นี่ การร้อยเรียงโดยการใช้แปรงทาสีมีความหลวมแต่เต็มไปด้วยเป้าหมาย ทำให้แสงสามารถเต้นรำอยู่บนพื้นผิวจำลองการเปลี่ยนแปลงอันละเอียดในแสงยามเช้าบนผิวดิน ในขณะเดียวกันผลงาน ก็ยกระดับความกำหนดมั่นเป็นกิจการทางอารมณ์ที่เรียกร้องความสงบและการพิจารณาในการเดินทาง อันสะท้อนที่สุดยิ่งของลักษณะการเคลื่อนไหวที่บอกเล่าจากการมองการณ์ที่แสดงให้เห็นถึงความเป็นธรรมชาติอันต่ำต้อย ในแต่ละครั้งที่มองรู้สึกเหมือนกับการก้าวเข้าสู่วงดนตรีที่เงียบสงบแห่งหนึ่ง ความยืดหยุ่นง่ายจากความโกลาหลในวิถีชีวิตประจำวันที่ถ่องแท้— โดยเฉพาะเพื่อนที่พรั่งพรูออกจากแก่นแท้ของความงามอันสงบในธรรมชาติ