งานศิลปะนี้จับภาพฉากที่มีดราม่าและเต็มไปด้วยอารมณ์ ในศูนย์กลางของภาพมีสองตัวละครนอนขดอยู่บนเตียงหรูหรา สีหน้าของพวกเขาสื่อถึงความหลงใหลและความประหลาดใจ ผู้นอนอยู่บนเตียงเยื้องไปด้านหลัง ขณะที่อีกคนหนึ่งดูตกใจและยื่นแขนออกไปเหมือนกับว่าต้องการปกป้องตัวเองจากการปรากฏตัวที่มองไม่เห็น บรรยากาศรอบๆ เต็มไปด้วยความตึงเครียด ซึ่งมีเนื้อผ้าที่ไหวไหวอยู่รอบตัว พรรณนาถึงความใกล้ชิดแต่ก็ยังรู้สึกเหมือนถูกขังไว้ แสงไฟที่ลอดเข้ามาจากข้างบนเพิ่มความแปลกประหลาด ทำให้ร่างของพวกเขาสว่างขึ้นและให้เงายาวที่เต้นรำไปทั่วห้อง เหมือนกับว่าเวลาหยุดนิ่งอยู่ในช่วงนี้—ติดอยู่ระหว่างความฝันและการเปิดเผยที่ไม่คาดคิด

การจัดเรียงนั้นชำนาญ; เส้นแนวตั้งของผ้าม่านเหล่านี้ช่วยเน้นความสูงของพื้นที่ และพากลัวให้ผู้ชมมองขึ้นข้างบนไปยังเปิดช่องที่แปลกตามีแสงสว่าง สภาพแวดล้อมที่อยู่ด้านหลังเต็มไปด้วยเมฆที่ไม่เฉพาะทำให้รู้สึกในบรรยากาศที่ลึกลับ เทคนิคแสง-เงาที่ใช้ที่นี่เพิ่มความลึกและความตรงกันข้าม ซึ่งช่วยเพิ่มผลกระทบทางอารมณ์ของงาน เฟรากอนาร์มีความสามารถในการถ่ายทอดอารมณ์ของมนุษย์ทำให้เขาเป็นบุคคลสำคัญในลัทธิโรโคโค ซึ่งสะท้อนถึงความปรารถนาและความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนในยุคของเขา ในชิ้นงานนี้เราถูกเชิญไม่เพียงแค่เพื่อดู แต่ยังมีส่วนร่วมในความตึงเครียด ความปรารถนา และความประหลาดใจที่เกิดขึ้นต่อหน้าพวกเรา