ในผลงานที่มีชีวิตชีวานี้ การระเบิดของดอกไม้จากแจกันที่มีพื้นผิวสร้างซิมโฟนีทางภาพที่ดึงดูดผู้ชม กลุ่มดอกไม้ที่หลากหลายแต่ละชนิดที่ฉายอยู่ด้วยการลากพู่กันอันเป็นเอกลักษณ์ของแวนโก๊ะ ถ่ายทอดพลังงานที่มีความสุขแต่เข้มข้น; สีเหลืองและสีขาวของเดซี่สร้างแรงต้านกับสีเขียวและสีน้ำเงินเข้ม ทำให้รู้สึกเต็มเปี่ยมด้วยความอุดมสมบูรณ์ เมื่อมองลึกไปอีก ดูเหมือนว่าผมจะได้ยินเสียงของกลีบดอกไม้ที่อยู่ในสายลมอ่อนๆ แสงที่ลอดผ่านใบไม้สร้างการเต้นของเงาและสีบนผืนผ้าใบ—นี่คือพลังของจานสีทางอารมณ์ของแวนโก๊ะ。

องค์ประกอบนี้ปรับสมดุลของช่อดอกไม้ได้อย่างชำนาญ โดยมีดอกไม้สีเหลืองอยู่ด้านหน้าเรียกร้องความสนใจ ดึงสายตามายังกลุ่มดอกไม้หนาทึบที่อยู่ด้านหลัง ราวกับว่าภาพนี้เป็นพอร์ทัลเข้าสู่ชั่วขณะของความสงบในเวลา; งานศิลปะธรรมชาติที่เรียบง่ายมีการข้ามเกินไปกลายเป็นการสะท้อนของชีวิตเองเต็มไปด้วยพลังมีชีวิตชีวา ในขณะที่ชี้ให้เห็นถึงธรรมชาติชั่วคราวของความงาม ทางประวัติศาสตร์ ผลงานนี้เป็นตัวแทนของการเปลี่ยนแปลงของแวนโก๊ะไปยังผลงานที่มีอารมณ์มากขึ้น ก้าวพร้อมจดหมายที่แสดงให้เห็นถึงความสามารถเฉพาะตัวในการจับอารมณ์ของหัวข้อในชีวิตประจำวัน