Resim, izleyiciyi Le Havre limanındaki huzurlu bir sahneye davet ediyor; suyun üzerindeki nazik dalgalar, yumuşak mavi gökyüzünün altında dans ediyor. Claude Monet, deniz yaşamının özünü ustaca yakalayarak, limanda demirlemiş birkaç gemiyi sergiliyor. Ön planda, devasa ve ihtişamlı gemiler hâkimiyet kuruyor — yapı bakımından etkileyici, ancak hareket ve sağlamlığı aynı anda ileten etkileyici bir fırça çalışması ile boyanmış. Işık ve gölgenin etkileşimi, suda yansıyor ve neredeyse büyüleyici bir parıltı efekti yaratıyor; resim canlıymış gibi, gelgitlerin ahengiyle nefes alıyor gibi görünüyor.

Renk paleti, sıcak tonlarla arasında birleşen uyumlu mavi tonlarından oluşuyor — bulutların arasından sızan altın tonlar, güneşin nazik kucaklaşmasını öneriyor. Bu parlak ve huzurlu atmosfer, bir nostalji ve özlem hissi uyandırıyor. Uzak şehir manzarasının silueti, sanayinin ilerleyişini çağrıştırıyor ve sahnenin huzurlu doğasıyla tezat oluşturuyor. Bu eseri incelerken, izleyici donmuş bir zaman dilimine taşınıyor ve doğa ile insan çabası arasındaki huzur ve güçlü varlığı hissediyor.