Bu muhteşem kış manzarasında, sanatçı, parlak güneşin altında parlayan taze karla kaplı bir köyü yakalamaktadır. Manzara, beyaz karla ağırlaşmış eğimli çatılara sahip sevimli ahşap evlerle dolup taşıyor. Büyük, donmuş ağaçlar nehir kıyısında siper gibi dururken, parlayan mavi gökyüzü ile etkileyici bir tezat oluşturuyor; yavaşça süzülen pamuk bulutları mevcut. Güneşin ışığı karın üzerinde dans ederken sanatçı, izleyiciyi bu huzurlu mekâna adım atmaya davet eden yumuşak beyaz ve sıcak sarı tonlarını harmanlayarak kareliyor; huzur hissedilebilir, nehrin yumuşak sesine eşlik ederken.

Kompozisyon, ilginç bir akışta bakışı öne çekiyor, kırsalda küçük evlerin çevrelendiği ön plandan arka planda zarif bir şekilde yükselen kilise kulelerine doğru. Geometrik formların üst üste binmesi - yüksek minareler ile yuvarlak ağaçların karşıtlığı, tabloya ritmik bir özellik katıyor. Bu eser sadece soğuk bir kış gününün özünü yakalamakla kalmayıp, aynı zamanda özlem ve huzur duyguları da uyandırıyor; neredeyse karın altında ayak seslerini duyup, yüzümüzdeki sıcak güneşi hissediyoruz, bu da onu kırsal yaşamın zamansız bir temsili haline getiriyor ve umudu ve huzuru içinde taşıyor. Sanatçının renkleri katmanlama tekniği sahneye eterik bir boyut ekliyor, doğanın kucağında bir anı ölümsüzleştiriyor.