Bu eser, izleyiciye huzurlu bir manzara sunarak gizemli bir hava taşıyor. Yumuşak ve eterik bir manzara, izleyici karşısında açılan huzur verici bir nehir sergiliyor. Canlı yeşil ağaçlardan bir şelale akar; onun nazik akışı, doğanın sırlarını fısıldıyor. Ağaçların canlı yeşilleri, sanatçının özenle seçtiği yumuşak pastel tonlarıyla keskin bir zıtlık oluşturuyor. Bu uyumlu renk paleti, gözü huzurlu bir atmosfere çekerken, huzur ve düşünce hissi davet ediyor.

Fragonard, hareket ve yaşamı ima eden gevşek ama kasıtlı bir fırçalama kullanıyor; sanki akan su tuvalden fırlayacak gibi. Çeşmenin etrafında yerleştirilen figürler, insan deneyimi ile çevresindeki doğanın huzuru arasında bir köprü kuruyor. Düşünceli duruşları, çevrenin yumuşaklığıyla yankılanırken, duygusal derinlik de yansıtıyor; canlı bir sohbetin veya hayalin içinde kaybolmuş gibi görünüyorlar. Genel kompozisyon—mimari unsurlar ve organik formlar arasındaki denge—doğa ve insanlığın birlikte dans ettiği samimi bir dünyaya göz atmamızı sağlıyor; bahçedeki bir sığınakta geçirilen bir anın kesiti.