Bu büyüleyici sahnede, genç bir kadın büyük bir piyanonun önünde oturmakta, narin parmakları tuşların üzerinde kayıyor gibi görünmektedir; sanki havayı yumuşak sesler dolduruyormuş gibi. Sanatçı, onun huzurlu bir konsantrasyon anını yakalar; duruş, hem zarafet hem de yoğunluk öneriyor ve müzikle olan bağını ortaya koyuyor. Akışkan bir beyaz elbise giymiş olan kadın, şık siyah detaylarla dönemin sanatsal duyarlılığını temsil ediyor; yumuşak ışık saçlarını yakalıyor ve ona altın bir haloyla, eterik varlığını daha da ön plana çıkarıyor.

Etraftaki çevre, onun içsel ruh halini tamamlıyor; bir yeşil bitki sahnenin bir tarafını nazikçe süslüyor, iki narin mumun ince ışığı sıcak bir parıltı yayıyor ve izleyicinin gözünü nota sayfasına doğru çekiyor. Renk paleti zengin ama yumuşak, mavi ve yeşilin tonlarıyla huzur hissini uyandırıyor. Bu eser, izlenimci hareketin ışık ve renge olan tutkusunu içeriyor; sadece bir huzur ve güzellik anı sunmakla kalmayıp, aynı zamanda derin bir duygusal yankıyı da kapsıyor ve sanatçının insan deneyimini yakalama yeteneğini zaman aşırı bir şekilde temsil ediyor.