Bu zarif sanat eseri, sakin bir anın dinginliğini yakalıyor; şöminenin sıcaklığına yakın bir sandalyede oturmuş, kendini okuduğu kitaba vermiş bir kadını betimliyor. Yumuşak ve akıcı hatlarla, muhtemelen kömür veya kurşun kalemle çizilmiş bu çalışma, sanatçının ışık ve dokuyu yakalamadaki ustalığını gözler önüne seriyor; elbisesi adeta hareket halindeymiş gibi dalgalanıyor ve onu neredeyse hayali bir zarafetle sarıyor. Figürün hafifçe yana dönük ve elinde tuttuğu büyük kitaba dalmış pozisyonu huzurlu bir mahremiyet yayıyor ve izleyiciyi düşünceyle dolu özel bir dünyaya davet ediyor.

Kompozisyon son derece dengeli; sandalye, nazik kıvrımlarla figürü desteklerken, köşede karanlık ve açısal bir şekilde yer alan şömine gölgesi ile hoş bir kontrast yaratıyor. Gri ve krem tonlardan oluşan muted renk paleti, sıcak ve sakin bir atmosfer oluşturuyor ve 19. yüzyıl sonları ile 20. yüzyıl başlarında iç mekan sanatının ışık ve gölge oyunlarını vurguluyor. Duygusal olarak çizim, basit zevklere ve entelektüel bağlılığa sessiz bir saygı uyandırıyor; yumuşak çizgiler, ateşin titrek ışığını ve kumaşın ince hışırtısını hayal etmeye davet ediyor. Bu eser, sanatın günlük yaşamdan geçici ve nazik anları zarafetle yakalamaya çalıştığı bir dönemi temsil ediyor.