Αυτό το λεπτομερές έργο αιχμαλωτίζει μια ήρεμη στιγμή σιωπηλής περισυλλογής, απεικονίζοντας μια γυναίκα καθισμένη, βυθισμένη στην ανάγνωση κοντά σε αυτό που μοιάζει με το φως ενός τζακιού. Ζωγραφισμένο με απαλά, ρέοντα γραμμικά σχέδια, πιθανώς με κάρβουνο ή μολύβι, το έργο αποκαλύπτει την δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη στην απόδοση φωτός και υφής — το φόρεμά της μοιάζει να κυματίζει με κίνηση, προκαλώντας μια αίσθηση αιθέριας χάρης. Η στάση της φιγούρας, ελαφρώς γυρισμένη και απορροφημένη στο μεγάλο βιβλίο που κρατά, εκπέμπει μια ήρεμη οικειότητα, προσκαλώντας τον θεατή σε έναν ιδιωτικό κόσμο σκέψης και ξεκούρασης.

Η σύνθεση είναι όμορφα ισορροπημένη· η καρέκλα υποστηρίζει τη φιγούρα με απαλές καμπύλες, σε αντίθεση με το σκοτεινό, γωνιώδες φόντο που υποδηλώνει τις σκιές του τζακιού. Η παλέτα των χρωμάτων σε αποχρώσεις του γκρι και κρεμ δημιουργεί μια ζεστή και ήρεμη ατμόσφαιρα, τονίζοντας την αντίθεση φωτός και σκιάς που χαρακτηρίζει έργα που απεικονίζουν οικείους εσωτερικούς χώρους τέλους 19ου και αρχές 20ού αιώνα. Συναισθηματικά, το σχέδιο προκαλεί μια σιωπηλή ευλάβεια για τις απλές χαρές και τη διανοητική ασχολία, ενώ οι απαλές πινελιές σε καλούν να φανταστείς το τρεμόπαιγμα της φωτιάς και τους απαλή ψιθύρους του υφάσματος. Το έργο αυτό ενσαρκώνει μια εποχή όπου η τέχνη επιδίωκε να συλλάβει με κομψότητα και ευαισθησία τα φευγαλέα, τρυφερά στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής.