Eser, sessiz bir samimiyet anını yakalar; ayakkabısını bağlama işine dalmış bir köylü kadın. Duruşu konsantrasyon halindedir, başı eğiktir ve şekli yumuşak bir eğriyi andırır. Sanatçının ışık kullanımı dikkate değerdir, kadının sırtında ve giysilerinin kıvrımlarında oynayan yumuşak bir aydınlatma vardır. Renk paleti, esas olarak sıcak kahverengiler, derin maviler ve kırmızı tonlarının ince ipuçları olmak üzere, toprak tonlarına dayanır ve bu da günlük yaşam hissini destekler.

Tablonun kompozisyonu, izleyicinin gözünü doğrudan merkezi figüre yönlendirir. Sanatçının, görünür fırça darbelerini kullanan tekniği, esere bir doku ve hareket hissi katıyor. Genel etki, derin bir sadelik ve gerçek bir insan bağlantısıdır. Empati duygusu uyandırır ve izleyiciyi emeğin sessiz haysiyetini ve sıradan anların güzelliğini düşünmeye davet eder. Neredeyse eteğinin hışırtısını duyabiliyor ve odanın serin havasını hissedebiliyorum.