Sahne, canlı bir oyuna katılan bir grup çocukla eğlenceli; bir çocuk, diğerinin omuzlarına binmiş, uçacakmış gibi kollarını uzatmış; iki çocuk daha oyuna dahil olmuş. Ortam, bulutlu gökyüzünden süzülen yumuşak, yaygın ışıkla, güneşli bir yamaç gibi görünüyor. Sanatçı, çocukların hareketini ve enerjisini yakalayan, kendiliğindenlik hissi yaratan gevşek, etkileyici bir fırça darbesi kullanıyor. Renk paleti, canlılık katan kırmızı ve mavi dokunuşlarıyla toprak tonlarına yöneliyor. Figürler belli bir incelikle işlenmiş, ancak çocukluğun karmaşıklıklarını ve zamanın geçişini ima eden ince bir karanlık var. Kompozisyon, izleyicinin gözünü merkezi figürlere çekerek, etkileşimlerini ve oyunlarının sevincini vurgular. Bu sadece bir resim değil; yakalanmış bir an, zaman içinde asılı bir anı, nostaljik bir sıcaklık uyandırıyor.